Dag 21. Do. 19 juni. Rocky Mountain National Park

Wat zijn we deze vakantie al verwend met prachtige parken, routes, wandelingen en wildlife. Ook vandaag zou het weer een topdag zijn.

Deze morgen stond de wekker om 8.00u, maar we waren eerder wakker. Het was goed koud geweest, en het zad zelfs even geregend. Gister zagen we al dat het vandaag een erg zonnige dag zou worden, dus we maakten ons geen zorgen. Op het gemakje hebben we ontbeten, en rond 9.15u zijn we richting de stallen gelopen, wat een loopje van ongeveer 10 minuten was. Aldaar was het even wachten op de rest: het bleken een Amerikaans gezin te zijn van wie de dochter jarig was en een Brits stel. Met ons en onze gids maakte het een groep van 9. De gids nam ons mee naar de paarden en vooraan stond een gigantisch wit paard..
Hihi, ik al een beetje lachen, want John was natuurlijk de grootste van de groep, dus 3 keer raden welk paard hij toegewezen gaat krijgen..
En ja hoor, John mocht op het paard met de vreseijk toepasselijke naam YETI. John kreeg het toch een beetje warm, want hoe moest hij nou op dat paard komen? Gelukkig hadden ze al een krukje klaarstaan bij dat paard :-)
Ik kreeg een mooi zwart paard KATHY. Ook groot, niet zo'n bakbeest als Yeti. Wij mochten achteraan, want we een perfecte plek vonden.
De guide waarschuwde wel van te voren: laat ze geen gras of iets eten onderweg, want als ze eenmaal een hap hebben genomen, zijn ze niet meer te houden.. De guide omschreef het als een kind in een snoepwinkel..
Volgens mij duurde het bij John 100 meter en toen had Yeti al een lekkere hap gras in zn mond. Ik heb me kostelijk geamuseerd deze rit, dat begrijpen jullie. Niet alleen door John, die zo goed bij Yeti paste.. Lekker op het gemakje, lekker knabbelen onderweg, continue in de kont van mijn paard lopen en ruiken naar de scheetjes die mijn paard voortdurend liet als we een heuvel op gingen.. Haha!
De rit voerde ons door een vallei, waar we overal zicht hadden op prachtige besneeuwde bergen en hier en daar een riviertje. Het ging heuveltje op, heuveltje af, maar ook waren er stukken vlak. Alles ging in stap, dus we hebben heerlijk van de natuur kunnen genieten. Voor mij de beste manier om in de natuur te zijn. Al snel zagen we een groepje elk staan, die we tot op heel dichtbij konden benaderen, omdat ze voor de paarden niet bang waren. Een half uur laten reden we door een groen stuk land, toen een groep bachelor mannetjes Elk zich ophielden in het hoge,  sappige gras. Hier moest de guide haar best doen de Elk mannen van de weg te krijgen zodat we erdoor konden. In het gras bleven de Elk staan, en konden we tot op 2 meter langs de Elk, wat heeft gezorgd voor wat mooie foto's, die John allemaal heeft gemaakt. Van hem zijn er geen foto's te paard geloof ik, want zoals eerder al werd gezegd.. Foto of het is niet gebeurd..
Na het paardrijden, iets meer dan 2 uur, liepen we ietwat moeilijk terug naar de camper. Ondertussen was het bijna half 1 dus we hadden honger. Op het menu stonden pancakes! Het smaakte verrukkelijk en deze calorieën bom zouden we nodig hebben voor het middag programma.

Na het eten zijn we op weg gegaan naar Bear Lake Road, waar we stopten bij de Bierstadt Lake trailhead. Via een 'klein' klimmetje van ongeveer 1.2 mijl, stegen we, ik dacht, 600 meter. Deze wandeling was pittig. Blij toen we boven waren en een prachtige beloning in de vorm van een meer, verscholen tussen de dennebomen. Dit meer konden we rondlopen, dus dat hebben we ook gedaan. Stukken door sneeuw en smeltende sneeuw, dus we moesten oppassen waar we liepen. Dan heb je hier ook nog zwarte beren, dus dubbel oppassen..
We hebben aan de oever van het meer op een grote rots heerlijk zitten genieten en hebben we wat gegeten en gedronken. Hierna zijn we verder gegaan het meer rond. Toen we het meer bijna rond waren, zagen we een paaltje dat Bear Lake via deze trail te bereiken zou zijn. Dan zouden we een extra 1.7 mijl moeten lopen. In eerste instantie wilden we de Bierstadt Lake trail weer teruglopen (dit keer dat heftige pad naar beneden), en beneden de pendelbus pakken naar Bear Lake. Daar om Bear Lake lopen en met de pendelbus weer terug hierheen, waar de camper staat.
Toen we echter het bordje met Bear Lake al boven bij Bierstadt Lake zagen, besloten we via de trail naar Bear Lake te lopen en dan zouden we alleen terug met de pendelbus gaan.
Zo gezegd zo gedaan. Bleek een heel pittige wandeling te zijn door een droge rivierbedding met enorm veel stenen en keien, maar met behulp van de wandelstokken die John had gemaakt, ging het aardig. Het 'pad' voer ons door dik begroeide bossen (beren, remember.. :| ), met hier en daar flinke hopen sneeuw. Na een anderhalf uur of wat flink doorstappen, en met maar 1 andere persoon die we tegenkwamen, kwamen we uiteindelijk uit bij Bear Lake. Mooi, maar door de enorme hoeveelheid toeristen, een kleine domper. Wel even staan genieten, want het is prachtig om te zien hoe het meer in het bos verscholen ligt. Het meer bleek maar op iets van 50 meter van de parkeerplaats van Bear Lake te liggen, dus vandaar al die mensen. Met de bus waren we al snel weer terug bij de camper, waar we concludeerden dat we er 2 uur en 3 kwartier over gedaan hadden met 1 pauze. Afstand zal tussen de 5 en 6 mijl zijn geweest. Wat tussen de 7.5 en 9 km is. Mooie afstand en een mooie tijd die we erover gedaan hebben.

Nadat we weer een beetje uitgerust waren, hebben we koers gezet richting Estes Park: het plaatsje net buiten het park waar we gister ook al door gereden zijn. Erg toeristisch, maar het ziet er gezellig uit. We hebben geen benen meer om te winkelen of iets dergelijks, dus we houden het bij een bezoek aan de Mac voor internet, een wrap en een milkshake. Hierna nog even de supermarkt in want het bier is op en we kopen nog wat sap voor morgen en overmorgen.

Om 18.45 komen we na een vermoeiende dag weer terug op de camping. Hier dumpen we gelijk nog even vuil water, en vullen we de camper met schoon water zodat we vanavond beide lekker lang en warm kunnen douchen.

We relaxen wat door onze hout voorraad kort en klein te slaan met de bijl en een flink vuurtje te stoken. We eten hash browns, tomaten salade en steak, en gooien meteen weg wat weg kan.

Morgen is alweer de laatste volle dag met de camper. Opruimdag. We zetten koers naar Nederland, maar eindigen morgen niet ver van Denver.

Gereden afstand: 25.5 mijl
Tijd die we er over gedaan hebben: de hele dag
Overnachting: Moraine Campground, #232, perfecte plek!
Temperatuur: ongeveer 23 graden